Język (gwara) łowiecka – słownictwo myśliwych należy do najdawniejszych przejawów kultury łowieckiej. Ukazuje bogactwo i barwność języka naszych przodków z nastaniem kultury nowożytnej oraz upowszechnieniem współcześnie rozumianego myślistwa wykształcił się swoisty język porozumiewawczy łowiecki zawiera szeroki zasób terminologii dotyczących podstawowych pojęć z zakresu łowiectwa. Zawiera liczne hasła znaczeniowe obejmujące wszystkie dziedziny łowiectwa, a zwłaszcza wygląd, zachowanie zwierząt łownych, elementy tradycji, zwyczajów, sokolnictwo, kynologię, elementy gospodarki łowieckiej, wykonywania polowań, ubiór myśliwego, broń myśliwską oraz akcesoria myśliwskie. Słownik gwary łowieckiej • ambona – stanowisko strzeleckie nad ziemią, zbudowane na słupach, czasem na drzewie• babrzysko – miejsce kąpieli dzików i jeleni• badylarz – samiec łosia, o porożu w formie odnóg a nie łopat (zobacz: łopatacz)• badyle – kończyny jelenia, łosia• bałuchy – oczy zająca (trzeszcze)• barłóg – legowisko dzików, niedźwiedzi• basior – dorosły samiec wilka• basista – jeleń byk wyróżniający się grubym głosem na rykowisku• biegi – nogi dzika• bekowisko – okres, miejsce godów u danieli• biała stopa – teren polowania całkowicie pokryty śniegiem• bielenie – zdejmowanie skóry z upolowanego zwierzęcia• blaski – oczy zająca (trzeszcze)• bokobrody – kępki dłuższych włosów czuciowych, wyrastające na policzkach rysia, żbika• breneka – potocznie o naboju i pocisku kulowym do broni śrutowej• brok – nazwa określająca drobny śrut• bródka – krótkie piórka u nasady ogona słonki, element ozdobny kapelusza myśliwskiego• bukowisko – okres godowy u łosi• bulgot – głos wydawany przez koguta cietrzewia podczas toków• burknięcie- odgłos podrywającego się z ziemi do lotu jarząbka• byk – nazwa samca jelenia, daniela, łosia lub żubra• cewki – kończyny sarny• chłyst – młody samiec jelenia, odganiany przez byka do chmary łań• chmara – stado jeleni, danieli, łosi i żubrów• chyb – długa i gęsta szczecina na karku u dzika• chwost – ogon muflona lub pęk długich włosów na końcu ogona dzika• comber – część tuszy zająca i niektórych innych zwierząt łownych• czarna stopa – teren bez pokrywy śniegu• darniak – rogacz o wybitnie słabych parostkach i małej tuszy• dryling – trójlufowa broń myśliwska o różnym układzie luf• dwudziestka – myśliwska broń śrutowa kaliber 20• dwunastka – myśliwska broń śrutowa kaliber 12• ekspres – łamana, kulowa, dwulufowa broń myśliwska• farba – krew zwierzyny• fajki – kły wyrastające z górnej szczęki dzika• fladry – sznury z zamocowanymi kawałkami czerwonego płótna używane do polowań na wilki• gach – dorosły samiec zająca• gamrat – odyniec w okresie huczki• gawra – zimowe legowisko niedźwiedzia• ględzenie – głos wydawany przez łanię• grandle – szczątkowe kły w górnej szczęce u jeleniowatych• grzęzy – wymiona samic Łosia i Jelenia• grzybek – kula z broni gwintowanej po rozgrzybkowaniu• guzik – zwykle pierwsze poroże kozła• gomółka – samiec okresowo nie posiadający poroŜa• gwizd – ryj dzika• haki – poroże kozicy• huczka – okres godowy u dzików• jaźwiec – borsuk• jucha – krew niedźwiedzia• kantak – pazur na tylnym palcu ptaka drapieżnego• kęsy – zęby u drapieżników• kiść – zakończenie ogona żubra• kita – ogon lisa• klapak – nielotna młoda lub nielotna dojrzała kaczka w okresie zmiany upierzenia• klapanie – pierwsza z czterech części pieśni tokowej głuszca• klępa – samica łosia, łosza• kniejówka – broń myśliwska o dwóch lufach – kulowej i śrutowej• korkowanie – trzecia z czterech części pieśni tokowej głuszca• kobylarz – bardzo duży wilk• komora – klatka piersiowa u zwierzyny• kopno – legowisko zająca w śniegu• korona – zwieńczenie poroża jelenia w formie minimum trzech odnóg• kot – zając• kotlina – zagłębienie wygrzebane w ziemi, legowisko zająca• koza – samica sarny• kozioł – samiec sarny• kraczajka – przenośna podpórka do broni• krykucha – dzika kaczka wyhodowana w niewoli, wykorzystywana do wabienia kaczorów na wiosennych polowaniach w okresie godów• kucharka – pierwsza kaczka przybywająca na zloty• kulka – haczyk służący do patroszenia ptactwa• kulkowanie – patroszenie tuszki ptaka za pomocą kulki• kwadruplet – oddane cztery celne następujące po sobie strzały• kwiat – ogon zwierzyny płowej i borsuka• kwiatek – biała sierść na końcu ogona lisa• lampy – oczy wilka• latarnia – głowa wilka• legawiec – wyżeł• licówka – łania przewodniczka• linia – szereg myśliwych na polowaniu zbiorowym• linijka – pojazd konny, służący do podwożenia myśliwych w trakcie polowania• lira – ogon cietrzewia• liszka – samica lisa• liściarka – zebrane i zasuszone pędy drzew i krzewów, wykładane w zimie jako karma• lizawka – urządzenie łowieckie instalowane w terenie, słuŜące do wykładania soli dla zwierzyny• loftki – gruby śrut o średnicy powyżej 4,5 mm używany do polowania na wilki• loty – skrzydła ptaków• locha – samica dzika• lustro, lusterko – jasna sierść na pośladkach u zwierzyny płowej, u nasady ogona, talerz• łałok – luźna, obwisła skóra podgardla żubra.• łania – samica jelenia i daniela• łańka – młoda łania, nie prowadząca cielaka• łopaty – forma poroŜa łosia i daniela w postaci szerokich, spłaszczonych powierzchni zwieńczonych licznymi sękami• łopatacz – samiec łosia, o porożu w formie łopat (zobacz: badylarz)• łosza – samica łosia, klępa• łoszak – młody łoś• łowiec – stara nazwa myśliwego• łyżka – ucho zwierzyny płowej• maiż – młody orzeł, jastrząb lub sokół którego zaczęto wprawiać do polowania• marczak – młody zając urodzony w marcu• medalion – trofeum w formie spreparowanej głowy z szyją zwierzęcia• mięsiarz – nieetyczny myśliwy, kierujący się głównie chęcią pozyskania tuszy• mikot – wabik używany do wabienia kozłów• miot – kolejne z pędzeń na polowaniu zbiorowym• mykita – lis• myłkus – samiec zwierzyny płowej o zniekształconym, zdeformowanym porożu• mnich – samiec nie posiadający poroża• nadoczniak – druga od czaszki odnoga w porożu jelenia• naganka – naganiacze uczestniczący w polowaniu, płoszący zwierzynę w kierunkumyśliwych• narogi – jadalne narządy wewnętrzne u zwierzyny grubej• niedolisek – młody lis• oczniak – pierwsza od czaszki odnoga w porożu jelenia, daniela• odyniec – samiec dzika• omyk – ogon zająca• opierak – trzecia od czaszki odnoga w porożu jelenia• organista – młody byk, pierwszy rozpoczynający rykowisko• paśnik – drewniana konstrukcja służąca do dokarmiania zwierzyny grubej,szczególnie w okresie zimowym.• parkoty – okres godowy u zajęcy• parostki – poroże rogacza• perły – charakterystyczne wyrostki kostne na porożu u jeleniowatych• perukarz – kozioł o zdeformowanym porożu w formie narośli pokrytej scypułem• pędzel – kiść dłuższych włosów u nasady penisa jelenia, muflona, dzika• piastun – młody niedźwiedź, pozostający z matką do następnego roku• pielesz – gniazdo ptaka drapieżnego• pies – samiec lisa, borsuka, jenota• płowa zwierzyna – sarny, daniele, jelenie i łosie• podryw – sposób polowania, polegający na strzelaniu do ptactwa wypłaszanego przez samego strzelca• pokot – ogół upolowanej zwierzyny, ułożony na zakończenie polowania zzachowaniem myśliwskiej hierarchii gatunków• polano – ogon wilka• pole – określenie wieku psa myśliwskiego – rok pracy psa• ponowa – świeży śnieg• posoka – farba, krew zwierzyny grubej• posyp – paśnik dla kuropatw i bażantów formie daszku• przelatek – dzik w drugim roku życia• pudlarz – myśliwy, który podczas polowania grupowego oddał najwięcej chybionych strzałów• rapcie – racice dzika• rogacz – samiec sarny• rosochy – poroże łosia w formie łopat• rozłoga – rozstaw poroża zwierzyny płowej• róże – pierścienie kostne u nasady poroża zwierzyny płowej• rykowisko – okres, miejsce godów jeleni• sadyba – koliba, kwatera myśliwska• samura – samica dzika• scypuł – owłosiony, ukrwiony naskórek pokrywający formujące się poroże• selekt – zwierzę kwalifikujące do odstrzału selekcyjnego, np. z powodu słabych cech dziedzicznych• sęki – rogowe palczaste odrosty na łopatach daniela• siuta – samica sarny• strzelba – śrutowa broń myśliwska• strzyże – włosy u nasady nosa zająca• suknia – sierść zwierzyny płowej i dzika• szable – kły dzika wyrastające z dolnej żuchwy• szarak – zając• szczwacz – osoba układająca charty i ogary• szczwać – polować z chartami• szesnastka – myśliwska broń śrutowa kaliber 16• szlifowanie – czwarta ostatnia część pieśni godowej głuszca• szpicak – młody samiec zwierzyny płowej o porożu w formie prostych tyk bez odnóg• szydlarz – samiec u jeleniowatych o porożu bez odnóg• sztucer – myśliwska broń kulowa z gwintowaną lufą• siadło – drzewo, na którym zasiadł na noc głuszec• ścinka – fragmenty sierści, odcięte od tuszy przez pocisk.• ślepia – oczy drapieżników• ślimy – rogi muflona• świece – oczy sarny• tabakiera – zakończenie gwizdu, nos u dzika• troki – rodzaj wielorzemykowych pęt, zazwyczaj skórzanych lub sznurkowych, służących do noszenia upolowanego ptactwa.• trzeszcze – oczy zająca• turzyca – sierść zająca i królika• tusza – ciało upolowanej zwierzyny grubej• tuszka – ciało upolowanej zwierzyny drobnej• ubić – trafić, upolować• unosić – przyzwyczaić ptaka łowczego do przebywania na ręce sokolnika• varmint – rodzaj sztucera z nieco cięższą, masywniejszą lufą, bez muszki iszczerbinki.• wachlarz – ogon koguta głuszca• wadera – samica wilka• wiatr – węch u psa myśliwskiego – dolny wiatr – charakterystyczny sposób pracy psa myśliwskiego, z głową przyziemi– górny wiatr – sposób pracy psa myśliwskiego, z głową uniesioną• warchlak – młody dziczek w pierwszym roku życia• wieniec – poroże jelenia• wietrznik – nos psa i zwierząt drapieżnych• wnyk – pętla do łapania zwierzyny, zastawiana przez kłusownika• wycinek – dzik w trzecim roku życia• wykot – narodziny młodych u królika, zająca, sarny, kozicy i muflona• wyprzedzenie – zakład jaki daje się celując i strzelając do poruszającego się zwierzęcia• zabawca – pies gończy, który nie mogąc odnaleźć tropu, głosi w jednym miejscu• zestrzał – miejsce, w którym stało zwierzę w chwili przyjęcia kuli.• zierniki – oczy ptaków• złom – gałązka z drzewa iglastego wsadzana do pyska zwierząt ułożonych w pokocie• żmurek – lis o kasztanowym kolorze futra źródło: Polecane strony:

sweter bez kołnierza * łódź rozbitka * niezborność ruchów * impetyk, choleryk * leśny rębajło * tarcza Zeusa * nic dobrego, nicpoń * w parze z szufelką * choroba końskiego kopyta * rzymski bóg miłości * podpórka pomidora * sposobna chwila * huragan, orkan * wyrko zająca w śniegu * rakoznawca * poetycko o potoku * jadalne narządy wewnętrzne grubej zwierzyny * pali bez ognia

jadalne narządy wewnętrzne grubej zwierzyny